yalan söyleyememek

marifettir.

ulan bazen çok gülüyorum,at yalanı sikeyim inananı demişler

bu cok guzel bisiy sana karsi guvenleri sozune inanmalari sonsuz bide yalan soyleyemedigim icin dalga gecmeleri var ama olsun

bazen çok lazım oluyor ve senin gerçekten o an o yalanı söylemen gerekiyor ama yetenek yetmezliğinden beceremiyorsun. bazen ise amaan kaybedeceksem dürüstlükten kaybedeyim düşüncesi ağır basıyor. iyi bir şey mi kötü bir şey hala karar veremedim ama söyleyebiliyorum bunu fark ettim.

ben söyleyemiyorum kendime ihanet etmiş gibi hissediyorum böyle bir karıncalanma oluyor, gülüyorum yalan söyleyeceğim zaman hemen yakalanıyorum ondan hiç denemiyorum bile bazen küçük yalanlar söylemem gerekse bile söyleyemiyorum güzel bir huy ama bazen başıma dert olmuyor değil

aga söylemek istersem baya profesyonelce söylerim kimsede anlamaz ama vicdanı sızlatıyor namussuz..

i̇yi bir şey mi kötü bir şey mi bilmiyorum ama yalan söyleyemiyorum. denemedim çünkü yakalanırım direk. olduğu gibi her şeyi dökülüyorum.

ya insanlar çatır çatır yalan söylerken ben kendimi hemen ele verip daha da rezil oluyorum. bazen yalan söyleyebilen insanlara hayret ediyorum söyledikleri yalana kendileri bile inanıyorlar o kadar iyiler.

gerçek hayatta yalan söyleyen çok profesyonel değilse hemen anlıyorum. sebebi çok güvendiğim bir insanın anlattığı her şeyinin yalan olmasıydı. bir de ayrıntılara çok dikkat ederim.